Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

to sigh

  • 1 suspīrō

        suspīrō āvī, ātus, āre    [sub+spiro], to draw a deep breath, heave a sigh, sigh: occulte: familiariter: ab imis Pectoribus, O.: solam in illam, O.: curae suspirantes, sighing, Enn. ap. C.: virgo Suspiret, eheu! ne, etc. (i. e. sollicita est, ne), H.— With acc, to sigh for, long for: matrem, Iu.: Chloen, H.: alios amores, Tb.
    * * *
    suspirare, suspiravi, suspiratus V
    sigh; utter with a sigh

    Latin-English dictionary > suspīrō

  • 2 suspiro

    suspīro, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [subspiro].
    I.
    Neutr., to draw a deep breath, heave a sigh, to sigh (class.):

    occulte,

    Cic. Att. 2, 21, 2:

    familiariter,

    id. ib. 1, 13, 1:

    suspirat ab imis Pectoribus,

    Ov. M. 2, 655:

    dumque ibi suspirat,

    id. ib. 1, 707:

    suspirat sacerdos,

    Claud. Cons. Hon. 4, 572:

    flebile,

    id. in Eutr. 1, 269.— Poet.:

    puella in flavo hospite suspirans,

    sighing after, longing for, Cat. 64, 98:

    solā suspirat in illā,

    Ov. F. 1, 417; v. also infra, II.— Transf., of things:

    tellus atro exundante vapore Suspirans,

    breathing out, Sil. 12, 136:

    relicto brevi foramine, quo aestuantia vina suspirent,

    may exhale, evaporate, Pall. Oct. 14, 16: curae suspirantes, sighing, Enn. ap. Cic. Div. 1, 21, 42 (Trag. v. 60 Vahl.).—With ne and subj., Hor. C. 3, 2, 9.—
    II.
    Act. ( poet.).
    A.
    To breathe out, exhale:

    umentes nebulas (Anauros),

    Luc. 6, 370:

    inclusum pectore, Bacchum,

    Sil. 4, 779; 12, 136. —
    B.
    To sigh for, long for:

    suspirat longo non visam tempore matrem,

    Juv. 11, 152:

    amores,

    Tib. 4, 5, 11:

    Chloen,

    Hor. C. 3, 7, 10:

    lucra,

    Prud. Cath. 2, 44.—
    C.
    To sigh out, exclaim with a sigh:

    grandis suspirat arator, incassum manuum cecidisse labores,

    Lucr. 2, 1164.—With ne:

    matrona et adulta virgo Suspiret, eheu! ne, etc. ( = sollicita est, ne),

    Hor. C. 3, 2, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > suspiro

  • 3 ingemīscō

        ingemīscō —, —, ere, inch.    [ingemo], to utter a groan, heave a sigh, groan over: pueri non ingemiscunt: quantum ingemiscant patres nostri, si, etc., L.: in quo tu ingemiscis: ulli malo: (luce) repertā, V.: Dolabellam: ingemiscendum est, it is deplorable (with acc. and infin.).
    * * *
    I
    ingemiscere, ingemui, ingemitus V
    groan/moan (begin to); groan at/over; cry w/pain/anguish; creak/groan (object)
    II
    ingemiscere, ingimui, - V
    sigh, groan, creak; sigh/groan over (with dat. or in + abl.)/in pain/sorrow

    Latin-English dictionary > ingemīscō

  • 4 gemitus

        gemitus ūs, m    [gemo], a sighing, sigh, groan, lamentation, complaint: ut urbe totā gemitus fieret: civium gemitu commoveri: clamor permixtus gemitu, S.: Gemitūs abstine, T.: extremos ciet gemitūs, V.: ad gemitūs volnerum, L.— Pain, sorrow: Danai gemitu atque irā conlecti, V.—Of things, a groan, hoarse sound: gemitum dedere cavernae, V.: dat tellus gemitum, V.
    * * *
    groan, sigh; roaring

    Latin-English dictionary > gemitus

  • 5 gemō

        gemō uī, —, ere    [GEM-], to sigh, groan, lament: quis tum non gemuit?: cum templa gemerent, were in mourning: extrema gemens, in the death agony, V.: quadrupes successit gemens stabulis, panting, V.—With acc, to sigh over, bemoan, bewail, lament: haec: flebiliter Ityn, H.: Amyci casum, V.: casūs urbis, Iu.: unā voce omnium gemi: paucis ostendi gemis, H.: arbor flagellari gemuit sua robora, O.— To moan: nullo gemit hic tibicina cornu, Iu.: Nec gemere cessabit turtur ab ulmo, V.: noctua gemuit, Pr.— To groan, creak: gemens Bosporus, H.: gemuit sub pondere cymba, V.: gemens rota, V.
    * * *
    gemere, gemui, gemitus V
    moan, groan; lament (over); grieve that; give out a hollow sound (music, hit)

    Latin-English dictionary > gemō

  • 6 spīritus

        spīritus ūs, m    [cf. spiro], a breathing, breath: anima ducta est spiritu: aër spiritu ductus: neque habet quas ducat spiritus auras, O.: spiritum includere, suffocate, L.: ut nihil sit ne spiritu quidem minimo brevius, etc., i. e. not an instant: latere petitus imo spiritus, i. e. a sigh, H.: si spiritum ducit, vivit: usque ad extremum spiritum: filiorum postremum spiritum ore excipere.— A gentle breath, breeze: Aram, quam flatu permulcet spiritus austri, C. poët.: Boreae, V.— The air: quid est tam commune quam spiritus vivis?: diffunditur spiritus per arterias.—Fig., of a god, breath, inspiration: uno divino spiritu contineri, by a divine inspiration: Spiritum Phoebus mihi dedit, H.— The breath of life, life: eum spiritum, quem naturae debeat, patriae reddere: extremum spiritum in victoriā effundere: dum spiritus hos regit artūs, V.: surget spiritus in lacrimis, a sigh, Pr. — Disposition, spirit, character: avidum domando spiritum, i. e. covetousness, H.: qui spiritus illi, V.: hostilīs spiritūs gerens, L.— Spirit, high spirit, energy, courage, haughtiness, pride, arrogance.— Sing. (in prose only gen. and abl., which are wanting in plur.): regio spiritu: illos eius spiritūs Siciliensīs quos fuisse putetis: tantum fiduciae ac spiritūs, Cs.: filia inflata muliebri spiritu, L.— Plur. (only nom. and acc.): res gestae meae... mihi nescio quos spiritūs attulerunt: magnos spiritūs in re militari sumere, Cs.: regios spiritūs repressit, N.: cum spiritūs plebs sumpsisset, L.: remittant spiritūs, comprimant animos suos: quorum se vim ac spiritūs fregisse, L.
    * * *
    breath, breathing, air, soul, life

    Latin-English dictionary > spīritus

  • 7 suspīrium

        suspīrium ī, n    [cf. suspiro], a deep breath, sighing, sigh: si quis est sine suspirio: suspiria ducere, O.: Pectore repetens suspiria, O.
    * * *
    deep breath, sigh

    Latin-English dictionary > suspīrium

  • 8 congemo

    con-gĕmo, ŭi, 3, v. n. and a.
    I.
    Neutr., to sigh or groan deeply or loudly, to heave a sigh.
    A.
    Prop. (rare but class.): congemuit senatus frequens, * Cic. Mur. 25, 51; * Suet. Tib. 23.—
    B.
    Transf., poet., of trees cut down: supremum congemuit, * Verg. A. 2, 631.—
    II.
    Act., to deplore, lament, bewail: quid mortem congemis ac fles? * Lucr. 3, 934:

    positum feretro congemuere,

    Val. Fl. 5, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > congemo

  • 9 gemo

    gĕmo, ŭi, ĭtum, 3, v. n. and a. [Gr. gemô, to be full; hence].
    I.
    Neutr., to sigh, groan.
    A.
    Lit. (freq. and class.):

    accurrit ad me Incurvus, tremulus, labiis demissis, gemens,

    Ter. Eun. 2, 3, 44:

    cum diu occulte suspirassent, postea jam gemere, ad extremum vero loqui omnes et clamare coeperunt,

    Cic. Att. 2, 21, 2:

    neque gementem neque plorantem,

    Plaut. Am. 5, 1, 47; cf.:

    hos pro me lugere, hos gemere videbam,

    Cic. Planc. 42, 101:

    gemere desiderio alicujus,

    id. Pis. 11, 25:

    ah gemat in terris! ista qui protulit ante,

    let him groan in the lower world, Prop. 2, 6, 31; cf. id. 2, 25 (3, 20), 12. —Of mournful music:

    nullo gemit hic tibicina cornu,

    Juv. 2, 90; cf.

    trop.: surda nihil gemeret grave buccina (Vergilii),

    id. 7, 69.—Of beasts, to cry, make a mournful noise:

    (leones) gementes,

    Lucr. 3, 297:

    gemuit noctua,

    Prop. 4 (5), 3, 59:

    turtur ab ulmo,

    Verg. E. 1, 59.—
    B.
    Poet. transf.
    1.
    Of things, to groan, creak:

    visam gementis litora Bospori,

    Hor. C. 2, 20, 14:

    repleti amnes,

    Verg. A. 5, 806:

    et malus celeri saucius Africo Antennaeque gemant,

    Hor. C. 1, 14, 6:

    gemuit sub pondere cymba,

    Verg. A. 6, 413:

    stridunt funes, curvatur arbor, gubernacula gemunt,

    Plin. Ep. 9, 26, 4:

    gemuit parvo mota fenestra sono,

    Ov. P. 3, 3, 10:

    gemens rota,

    Verg. G. 3, 183; Val. Fl. 6, 168.—
    2.
    In gen., of animals, to utter complaints: feras cum hominibus gemere fecimus, Avien. Fab. praef. fin.; id. 26.—
    II.
    Act., to sigh over, bemoan, bewail any thing (freq. and class.).
    (α).
    With acc.:

    haec gemebant boni, sperabant improbi,

    Cic. Sest. 30, 66 fin.:

    dare, quod gemerent hostes,

    Lucr. 5, 1348:

    talia voce,

    Val. Fl. 5, 37: eandem virtutem istam veniet tempus cum graviter gemes, Poët. ap. Cic. Att. 2, 19, 3:

    flebiliter Ityn,

    Hor. C. 4, 12, 5:

    tacite tristem fortunae vicem,

    Phaedr. 5, 1, 6:

    multa ignominiam,

    Verg. G. 3, 226:

    casus urbis,

    Juv. 3, 214.—In pass.:

    atque hic status est, qui una voce omnium gemitur neque verbo cujusquam sublevatur,

    Cic. Att. 2, 18, 1.—
    (β).
    With inf. ( poet.):

    paucis ostendi gemis,

    Hor. Ep. 1, 20, 4; Stat. Ach. 1, 281:

    qui servum te gemis esse diu,

    Mart. 9, 93, 2:

    sane murteta relinqui... Sulphura contemni vicus gemit,

    Hor. Ep. 1, 15, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > gemo

  • 10 con-gemō

        con-gemō uī, —, ere,    to sigh deeply: congemuit senatus: (ornus) supremum Congemuit, V.

    Latin-English dictionary > con-gemō

  • 11 hauriō

        hauriō hausī, haustus (p. fut. hausūrus, V.), īre    [HAVS-], to draw up, draw out, draw: hausta aqua de puteo: palmis hausta duabus aqua, O.: aquam, H.: de dolio sibi hauriendum putet?— Prov.: tu quidem de faece hauris, i. e. draw from the dregs, i. e. take the worst.—To drain, drink up, spill, shed: totiens haustus crater, O.: spumantem pateram, V.: ad meum sanguinem hauriendum advolaverunt: cruorem, O.: hauriendus aut dandus est sanguis, L.: alveus haurit aquas, draws in, O.: inimicus et hauserit ensis (i. e. their blood), V.— To tear up, pluck out, draw out, take, swallow, devour, consume, exhaust: terra hausta, O.: pectora ferro, O.: huic gladio latus, V.: inguina ictu, L.: latus eius gladio, Cu.: lumen, pluck out, O.: cineres haustos, i. e. scraped up, O.: hausto spargit me pulvere palmis, gathered, O.: sumptum ex aerario, draw: quos (servos) lacus haurit, engulfs, Ta.: ex parvo (acervo) tantundem, etc., H.: suspiratūs, fetching a deep sigh, O.—Fig., to drink in, take eagerly, seize upon, imbibe, exhaust: oculis ignem, feast on, V.: auras, V.: lucem, enjoy the light, V.: dicta auribus, O.: oculis gaudium, L.: Pectore ignes, imbibes, O.: sol orbem Hauserat, i. e. had traversed V.: Cum haurit Corda pavor, exhausts, V.— To draw, borrow, take, drink in, derive: illa ex quo fonte hauriam: eodem fonte haurire laudes suas: (legem) ex naturā ipsā: libertatem sitiens hausit: calamitates: unde laboris Plus haurire est, H.: sine hoc animo hauri, be taken to heart, V.: meram libertatem, revel in, L.: studium philosophiae, Ta.
    * * *
    haurire, hausi, haustus V
    draw up/out; drink, swallow, drain, exhaust

    Latin-English dictionary > hauriō

  • 12 in-gemō

        in-gemō uī, —, ere,    to groan over, sigh at, mourn over, lament, bewail, mourn, groan, wail: tuum interitum, V.: in aliquā re: genitoris amore, V.: cuius morte ingemuit rex, Cu.: cuius (urbis) ruinis, L.: aratro, V.: laboribus, H.: agris, field-work, Ta.: ingemuit solum, O.

    Latin-English dictionary > in-gemō

  • 13 (singultus, ūs)

       (singultus, ūs) m    [GVOR-], a sobbing, panting, choking, convulsive sigh (only abl sing. and plur., and acc plur.): fletum cum singultu videre: Singultuque pias interrumpente querellas, O.: Mitte singultūs, H.: ‘vale’ pleno singultibus ore dixit, O.— The death-rattle: Ilia singultu tendunt, V.: longis singultibus ilia pulsat, V.

    Latin-English dictionary > (singultus, ūs)

  • 14 (suspīrātus, ūs)

       (suspīrātus, ūs) m    [suspiro], a sighing, sigh: suspiratibus haustis, O.

    Latin-English dictionary > (suspīrātus, ūs)

  • 15 (suspīritus, ūs)

       (suspīritus, ūs) m    [suspiro], a deep breath, sigh.—Only abl sing.: quem nemo aspicere sine suspiritu posset: cum crebro suspiritu, L.

    Latin-English dictionary > (suspīritus, ūs)

  • 16 adsuspiro

    adsuspirare, adsuspiravi, adsuspiratus V INTRANS
    sigh in response (to) (w/DAT)

    Latin-English dictionary > adsuspiro

  • 17 assuspiro

    assuspirare, assuspiravi, assuspiratus V INTRANS
    sigh in response (to) (w/DAT)

    Latin-English dictionary > assuspiro

  • 18 congemisco

    congemiscere, -, - V INTRANS

    Latin-English dictionary > congemisco

  • 19 congemo

    congemere, congemui, congemitus V
    groan/moan (loudly), utter a cry of grief/pain; bewail, lament; sigh deeply

    Latin-English dictionary > congemo

  • 20 ingemo

    ingemere, ingemui, ingemitus V
    groan/moan/sigh (at/over); utter cry of pain/anguish; creak/groan (objects)

    Latin-English dictionary > ingemo

См. также в других словарях:

  • Sigh No More — Studioalbum von Mumford Sons Veröffentlichung 5. Oktober 2009 Label Island Records …   Deutsch Wikipedia

  • sigh — vb Sigh, sob, moan, groan are comparable as verbs when they mean to emit a sound, commonly an inarticulate sound, indicative of mental or physical pain or distress and as nouns, such a sound. Sigh implies a deep audible respiration that is a… …   New Dictionary of Synonyms

  • Sigh — Концерт Sigh, сентябрь 2008 Основная инфо …   Википедия

  • sigh´ing|ly — sigh «sy», verb, noun. –v.i. 1. to let out a very long, deep breath because one is sad, tired, or relieved: »We heard her sigh with relief. 2. to make a sound like a sigh: »The wind sighed in the treetops. Nought but a lovely sighing of the wind… …   Useful english dictionary

  • sigh´er — sigh «sy», verb, noun. –v.i. 1. to let out a very long, deep breath because one is sad, tired, or relieved: »We heard her sigh with relief. 2. to make a sound like a sigh: »The wind sighed in the treetops. Nought but a lovely sighing of the wind… …   Useful english dictionary

  • Sigh (band) — Sigh Sigh performing at Jaxx Nightclub in September 2008 Background information Origin Tokyo, Japan …   Wikipedia

  • Sigh — est un groupe de black metal japonais de Tokyo formé en 1989. Leur premier album Scorn Defeat (1994) a été enregistré sur le label d Euronymous (Mayhem) Deathlike silence Records et sort peu après sa mort. suite au décès d Euronymous, Sigh change …   Wikipédia en Français

  • sigh — [sī] vi. [ME sighen, back form. < sihten, pt. of siken < OE sican, to sigh: prob. echoic] 1. to take in and let out a long, deep, audible breath, esp. in expressing sorrow, relief, fatigue, longing, etc. 2. to make a sound like that of a… …   English World dictionary

  • Sigh — Sigh, n. [OE. sigh; cf. OE. sik. See {Sigh}, v. i.] 1. A deep and prolonged audible inspiration or respiration of air, as when fatigued or grieved; the act of sighing. [1913 Webster] I could drive the boat with my sighs. Shak. [1913 Webster] 2.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • sigh — sigh·er; sigh·ful; sigh·ing·ly; sigh; …   English syllables

  • Sigh — Sigh, v. i. [imp. & p. p. {Sighed}; p. pr. & vb. n. {Sighing}.] [OE. sighen, si?en; cf. also OE. siken, AS. s[=i]can, and OE. sighten, si?ten, sichten, AS. siccettan; all, perhaps, of imitative origin.] 1. To inhale a larger quantity of air than… …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»