-
1 suspīrō
suspīrō āvī, ātus, āre [sub+spiro], to draw a deep breath, heave a sigh, sigh: occulte: familiariter: ab imis Pectoribus, O.: solam in illam, O.: curae suspirantes, sighing, Enn. ap. C.: virgo Suspiret, eheu! ne, etc. (i. e. sollicita est, ne), H.— With acc, to sigh for, long for: matrem, Iu.: Chloen, H.: alios amores, Tb.* * *suspirare, suspiravi, suspiratus Vsigh; utter with a sigh -
2 suspiro
suspīro, āvi, ātum, 1, v. n. and a. [subspiro].I.Neutr., to draw a deep breath, heave a sigh, to sigh (class.):II.occulte,
Cic. Att. 2, 21, 2:familiariter,
id. ib. 1, 13, 1:suspirat ab imis Pectoribus,
Ov. M. 2, 655:dumque ibi suspirat,
id. ib. 1, 707:suspirat sacerdos,
Claud. Cons. Hon. 4, 572:flebile,
id. in Eutr. 1, 269.— Poet.:puella in flavo hospite suspirans,
sighing after, longing for, Cat. 64, 98:solā suspirat in illā,
Ov. F. 1, 417; v. also infra, II.— Transf., of things:tellus atro exundante vapore Suspirans,
breathing out, Sil. 12, 136:relicto brevi foramine, quo aestuantia vina suspirent,
may exhale, evaporate, Pall. Oct. 14, 16: curae suspirantes, sighing, Enn. ap. Cic. Div. 1, 21, 42 (Trag. v. 60 Vahl.).—With ne and subj., Hor. C. 3, 2, 9.—Act. ( poet.).A.To breathe out, exhale:B.umentes nebulas (Anauros),
Luc. 6, 370:inclusum pectore, Bacchum,
Sil. 4, 779; 12, 136. —To sigh for, long for:C.suspirat longo non visam tempore matrem,
Juv. 11, 152:amores,
Tib. 4, 5, 11:Chloen,
Hor. C. 3, 7, 10:lucra,
Prud. Cath. 2, 44.—To sigh out, exclaim with a sigh:grandis suspirat arator, incassum manuum cecidisse labores,
Lucr. 2, 1164.—With ne:matrona et adulta virgo Suspiret, eheu! ne, etc. ( = sollicita est, ne),
Hor. C. 3, 2, 9. -
3 ingemīscō
ingemīscō —, —, ere, inch. [ingemo], to utter a groan, heave a sigh, groan over: pueri non ingemiscunt: quantum ingemiscant patres nostri, si, etc., L.: in quo tu ingemiscis: ulli malo: (luce) repertā, V.: Dolabellam: ingemiscendum est, it is deplorable (with acc. and infin.).* * *Iingemiscere, ingemui, ingemitus Vgroan/moan (begin to); groan at/over; cry w/pain/anguish; creak/groan (object)IIingemiscere, ingimui, - Vsigh, groan, creak; sigh/groan over (with dat. or in + abl.)/in pain/sorrow -
4 gemitus
gemitus ūs, m [gemo], a sighing, sigh, groan, lamentation, complaint: ut urbe totā gemitus fieret: civium gemitu commoveri: clamor permixtus gemitu, S.: Gemitūs abstine, T.: extremos ciet gemitūs, V.: ad gemitūs volnerum, L.— Pain, sorrow: Danai gemitu atque irā conlecti, V.—Of things, a groan, hoarse sound: gemitum dedere cavernae, V.: dat tellus gemitum, V.* * *groan, sigh; roaring -
5 gemō
gemō uī, —, ere [GEM-], to sigh, groan, lament: quis tum non gemuit?: cum templa gemerent, were in mourning: extrema gemens, in the death agony, V.: quadrupes successit gemens stabulis, panting, V.—With acc, to sigh over, bemoan, bewail, lament: haec: flebiliter Ityn, H.: Amyci casum, V.: casūs urbis, Iu.: unā voce omnium gemi: paucis ostendi gemis, H.: arbor flagellari gemuit sua robora, O.— To moan: nullo gemit hic tibicina cornu, Iu.: Nec gemere cessabit turtur ab ulmo, V.: noctua gemuit, Pr.— To groan, creak: gemens Bosporus, H.: gemuit sub pondere cymba, V.: gemens rota, V.* * *gemere, gemui, gemitus Vmoan, groan; lament (over); grieve that; give out a hollow sound (music, hit) -
6 spīritus
spīritus ūs, m [cf. spiro], a breathing, breath: anima ducta est spiritu: aër spiritu ductus: neque habet quas ducat spiritus auras, O.: spiritum includere, suffocate, L.: ut nihil sit ne spiritu quidem minimo brevius, etc., i. e. not an instant: latere petitus imo spiritus, i. e. a sigh, H.: si spiritum ducit, vivit: usque ad extremum spiritum: filiorum postremum spiritum ore excipere.— A gentle breath, breeze: Aram, quam flatu permulcet spiritus austri, C. poët.: Boreae, V.— The air: quid est tam commune quam spiritus vivis?: diffunditur spiritus per arterias.—Fig., of a god, breath, inspiration: uno divino spiritu contineri, by a divine inspiration: Spiritum Phoebus mihi dedit, H.— The breath of life, life: eum spiritum, quem naturae debeat, patriae reddere: extremum spiritum in victoriā effundere: dum spiritus hos regit artūs, V.: surget spiritus in lacrimis, a sigh, Pr. — Disposition, spirit, character: avidum domando spiritum, i. e. covetousness, H.: qui spiritus illi, V.: hostilīs spiritūs gerens, L.— Spirit, high spirit, energy, courage, haughtiness, pride, arrogance.— Sing. (in prose only gen. and abl., which are wanting in plur.): regio spiritu: illos eius spiritūs Siciliensīs quos fuisse putetis: tantum fiduciae ac spiritūs, Cs.: filia inflata muliebri spiritu, L.— Plur. (only nom. and acc.): res gestae meae... mihi nescio quos spiritūs attulerunt: magnos spiritūs in re militari sumere, Cs.: regios spiritūs repressit, N.: cum spiritūs plebs sumpsisset, L.: remittant spiritūs, comprimant animos suos: quorum se vim ac spiritūs fregisse, L.* * *breath, breathing, air, soul, life -
7 suspīrium
suspīrium ī, n [cf. suspiro], a deep breath, sighing, sigh: si quis est sine suspirio: suspiria ducere, O.: Pectore repetens suspiria, O.* * *deep breath, sigh -
8 congemo
con-gĕmo, ŭi, 3, v. n. and a.I. A.Prop. (rare but class.): congemuit senatus frequens, * Cic. Mur. 25, 51; * Suet. Tib. 23.—B.Transf., poet., of trees cut down: supremum congemuit, * Verg. A. 2, 631.—II.Act., to deplore, lament, bewail: quid mortem congemis ac fles? * Lucr. 3, 934:positum feretro congemuere,
Val. Fl. 5, 12. -
9 gemo
gĕmo, ŭi, ĭtum, 3, v. n. and a. [Gr. gemô, to be full; hence].I. A.Lit. (freq. and class.):B.accurrit ad me Incurvus, tremulus, labiis demissis, gemens,
Ter. Eun. 2, 3, 44:cum diu occulte suspirassent, postea jam gemere, ad extremum vero loqui omnes et clamare coeperunt,
Cic. Att. 2, 21, 2:neque gementem neque plorantem,
Plaut. Am. 5, 1, 47; cf.:hos pro me lugere, hos gemere videbam,
Cic. Planc. 42, 101:gemere desiderio alicujus,
id. Pis. 11, 25:ah gemat in terris! ista qui protulit ante,
let him groan in the lower world, Prop. 2, 6, 31; cf. id. 2, 25 (3, 20), 12. —Of mournful music:nullo gemit hic tibicina cornu,
Juv. 2, 90; cf.trop.: surda nihil gemeret grave buccina (Vergilii),
id. 7, 69.—Of beasts, to cry, make a mournful noise:(leones) gementes,
Lucr. 3, 297:gemuit noctua,
Prop. 4 (5), 3, 59:turtur ab ulmo,
Verg. E. 1, 59.—Poet. transf.1.Of things, to groan, creak:2.visam gementis litora Bospori,
Hor. C. 2, 20, 14:repleti amnes,
Verg. A. 5, 806:et malus celeri saucius Africo Antennaeque gemant,
Hor. C. 1, 14, 6:gemuit sub pondere cymba,
Verg. A. 6, 413:stridunt funes, curvatur arbor, gubernacula gemunt,
Plin. Ep. 9, 26, 4:gemuit parvo mota fenestra sono,
Ov. P. 3, 3, 10:gemens rota,
Verg. G. 3, 183; Val. Fl. 6, 168.—In gen., of animals, to utter complaints: feras cum hominibus gemere fecimus, Avien. Fab. praef. fin.; id. 26.—II. (α).With acc.:(β).haec gemebant boni, sperabant improbi,
Cic. Sest. 30, 66 fin.:dare, quod gemerent hostes,
Lucr. 5, 1348:talia voce,
Val. Fl. 5, 37: eandem virtutem istam veniet tempus cum graviter gemes, Poët. ap. Cic. Att. 2, 19, 3:flebiliter Ityn,
Hor. C. 4, 12, 5:tacite tristem fortunae vicem,
Phaedr. 5, 1, 6:multa ignominiam,
Verg. G. 3, 226:casus urbis,
Juv. 3, 214.—In pass.:atque hic status est, qui una voce omnium gemitur neque verbo cujusquam sublevatur,
Cic. Att. 2, 18, 1.—With inf. ( poet.):paucis ostendi gemis,
Hor. Ep. 1, 20, 4; Stat. Ach. 1, 281:qui servum te gemis esse diu,
Mart. 9, 93, 2:sane murteta relinqui... Sulphura contemni vicus gemit,
Hor. Ep. 1, 15, 7. -
10 con-gemō
con-gemō uī, —, ere, to sigh deeply: congemuit senatus: (ornus) supremum Congemuit, V. -
11 hauriō
hauriō hausī, haustus (p. fut. hausūrus, V.), īre [HAVS-], to draw up, draw out, draw: hausta aqua de puteo: palmis hausta duabus aqua, O.: aquam, H.: de dolio sibi hauriendum putet?— Prov.: tu quidem de faece hauris, i. e. draw from the dregs, i. e. take the worst.—To drain, drink up, spill, shed: totiens haustus crater, O.: spumantem pateram, V.: ad meum sanguinem hauriendum advolaverunt: cruorem, O.: hauriendus aut dandus est sanguis, L.: alveus haurit aquas, draws in, O.: inimicus et hauserit ensis (i. e. their blood), V.— To tear up, pluck out, draw out, take, swallow, devour, consume, exhaust: terra hausta, O.: pectora ferro, O.: huic gladio latus, V.: inguina ictu, L.: latus eius gladio, Cu.: lumen, pluck out, O.: cineres haustos, i. e. scraped up, O.: hausto spargit me pulvere palmis, gathered, O.: sumptum ex aerario, draw: quos (servos) lacus haurit, engulfs, Ta.: ex parvo (acervo) tantundem, etc., H.: suspiratūs, fetching a deep sigh, O.—Fig., to drink in, take eagerly, seize upon, imbibe, exhaust: oculis ignem, feast on, V.: auras, V.: lucem, enjoy the light, V.: dicta auribus, O.: oculis gaudium, L.: Pectore ignes, imbibes, O.: sol orbem Hauserat, i. e. had traversed V.: Cum haurit Corda pavor, exhausts, V.— To draw, borrow, take, drink in, derive: illa ex quo fonte hauriam: eodem fonte haurire laudes suas: (legem) ex naturā ipsā: libertatem sitiens hausit: calamitates: unde laboris Plus haurire est, H.: sine hoc animo hauri, be taken to heart, V.: meram libertatem, revel in, L.: studium philosophiae, Ta.* * *haurire, hausi, haustus Vdraw up/out; drink, swallow, drain, exhaust -
12 in-gemō
in-gemō uī, —, ere, to groan over, sigh at, mourn over, lament, bewail, mourn, groan, wail: tuum interitum, V.: in aliquā re: genitoris amore, V.: cuius morte ingemuit rex, Cu.: cuius (urbis) ruinis, L.: aratro, V.: laboribus, H.: agris, field-work, Ta.: ingemuit solum, O. -
13 (singultus, ūs)
(singultus, ūs) m [GVOR-], a sobbing, panting, choking, convulsive sigh (only abl sing. and plur., and acc plur.): fletum cum singultu videre: Singultuque pias interrumpente querellas, O.: Mitte singultūs, H.: ‘vale’ pleno singultibus ore dixit, O.— The death-rattle: Ilia singultu tendunt, V.: longis singultibus ilia pulsat, V. -
14 (suspīrātus, ūs)
(suspīrātus, ūs) m [suspiro], a sighing, sigh: suspiratibus haustis, O. -
15 (suspīritus, ūs)
(suspīritus, ūs) m [suspiro], a deep breath, sigh.—Only abl sing.: quem nemo aspicere sine suspiritu posset: cum crebro suspiritu, L. -
16 adsuspiro
adsuspirare, adsuspiravi, adsuspiratus V INTRANSsigh in response (to) (w/DAT) -
17 assuspiro
assuspirare, assuspiravi, assuspiratus V INTRANSsigh in response (to) (w/DAT) -
18 congemisco
congemiscere, -, - V INTRANS -
19 congemo
congemere, congemui, congemitus Vgroan/moan (loudly), utter a cry of grief/pain; bewail, lament; sigh deeply -
20 ingemo
ingemere, ingemui, ingemitus Vgroan/moan/sigh (at/over); utter cry of pain/anguish; creak/groan (objects)
См. также в других словарях:
Sigh No More — Studioalbum von Mumford Sons Veröffentlichung 5. Oktober 2009 Label Island Records … Deutsch Wikipedia
sigh — vb Sigh, sob, moan, groan are comparable as verbs when they mean to emit a sound, commonly an inarticulate sound, indicative of mental or physical pain or distress and as nouns, such a sound. Sigh implies a deep audible respiration that is a… … New Dictionary of Synonyms
Sigh — Концерт Sigh, сентябрь 2008 Основная инфо … Википедия
sigh´ing|ly — sigh «sy», verb, noun. –v.i. 1. to let out a very long, deep breath because one is sad, tired, or relieved: »We heard her sigh with relief. 2. to make a sound like a sigh: »The wind sighed in the treetops. Nought but a lovely sighing of the wind… … Useful english dictionary
sigh´er — sigh «sy», verb, noun. –v.i. 1. to let out a very long, deep breath because one is sad, tired, or relieved: »We heard her sigh with relief. 2. to make a sound like a sigh: »The wind sighed in the treetops. Nought but a lovely sighing of the wind… … Useful english dictionary
Sigh (band) — Sigh Sigh performing at Jaxx Nightclub in September 2008 Background information Origin Tokyo, Japan … Wikipedia
Sigh — est un groupe de black metal japonais de Tokyo formé en 1989. Leur premier album Scorn Defeat (1994) a été enregistré sur le label d Euronymous (Mayhem) Deathlike silence Records et sort peu après sa mort. suite au décès d Euronymous, Sigh change … Wikipédia en Français
sigh — [sī] vi. [ME sighen, back form. < sihten, pt. of siken < OE sican, to sigh: prob. echoic] 1. to take in and let out a long, deep, audible breath, esp. in expressing sorrow, relief, fatigue, longing, etc. 2. to make a sound like that of a… … English World dictionary
Sigh — Sigh, n. [OE. sigh; cf. OE. sik. See {Sigh}, v. i.] 1. A deep and prolonged audible inspiration or respiration of air, as when fatigued or grieved; the act of sighing. [1913 Webster] I could drive the boat with my sighs. Shak. [1913 Webster] 2.… … The Collaborative International Dictionary of English
sigh — sigh·er; sigh·ful; sigh·ing·ly; sigh; … English syllables
Sigh — Sigh, v. i. [imp. & p. p. {Sighed}; p. pr. & vb. n. {Sighing}.] [OE. sighen, si?en; cf. also OE. siken, AS. s[=i]can, and OE. sighten, si?ten, sichten, AS. siccettan; all, perhaps, of imitative origin.] 1. To inhale a larger quantity of air than… … The Collaborative International Dictionary of English